Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει κατά πόσο οι φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις ή το Feldenkrais οδήγησαν σε μείωση των ενοχλήσεων στον αυχένα και τους ώμους (γενίκευση και ένταση του πόνου, αναρρωτική άδεια, ανικανότητα κατά την διάρκεια της ανάπαυσης και της τέλεσης των εργασιακών καθηκόντων) σε 97 εργάτριες βιομηχανίας (που δεν βρίσκονταν σε μακροχρόνια αναρρωτική άδεια). Επίσης καταγράφηκαν το εύρος κίνησης του αυχένα και των ώμων, η VO2 (κατανάλωση οξυγόνου), σκορ αντοχής (π.χ. άθροιση των διατιμήσεων της έντασης του πόνου κατά την διάρκεια στατικής κάμψης των ώμων), έλεγχος του εγκεφαλικού φλοιού σύμφωνα με την μεθοδολογία Feldenkrais, φυσιολογική ικανότητα σύμφωνα με ένα δυναμικό τεστ αντοχής των καμπτήρων των ώμων με ταυτόχρονο ηλεκτρομυογράφημα (EMG) επιφανείας. Οι εργάτριες κατανεμήθηκαν τυχαία σε: (1) Φυσιοθεραπευτικό γκρουπ (ΡΤ-group: θεραπεία βασισμένη στο εργονομικό πρόγραμμα Φυσιοθεραπειών των υπηρεσιών εργασιακής υγειονομικής περίθαλψης), (2) Feldenkrais γκρουπ (F-group: εκπαίδευση σύμφωνα με την μεθοδολογία του Feldenkrais) και (3) Ομάδα ελέγχου (C-group: άνευ θεραπευτικής παρέμβασης). Μετρήσεις πριν και μετά έγιναν σε διαστήματα ενός έτους. Οι δύο παρεμβάσεις διήρκεσαν 16 εβδομάδες, κατά την διάρκεια αμειβόμενου εργασιακού χρόνου. Το F-group (Feldenkrais γκρουπ) παρουσίασε σημαντική μείωση των ενοχλήσεων στον αυχένα και τους ώμους και της ανικανότητας κατά την διάρκεια της ανάπαυσης. Τα άλλα δύο γκρουπ δεν παρουσίασαν καμμία αλλαγή (ΡΤ-group, Φυσιοθεραπευτικό γκρουπ) ή επιδείνωση των ενοχλήσεων (C-group, Ομάδα ελέγχου). Η παρούσα μελέτη έδειξε σημαντικές θετικές αλλαγές όσον αφορά τις ενοχλήσεις μετά από την παρέμβαση Feldenkrais, αλλά όχι ύστερα από την φυσιοθεραπευτική παρέμβαση. Συζητούνται πιθανοί μηχανισμοί πίσω από τα αποτελέσματα του F-group (Feldenkrais γκρουπ).
Πηγή άρθρου: https://link.springer.com/article/10.1023/A%3A1021301801292